Willemijn is veel kwijtgeraakt, toen op 13 mei 2000 in Enschede de vuurwerkfabriek ontplofte. Haar huis, haar pop die ze van haar oma kreeg, haar stripverzameling en ook haar kater Loedertje. Willemijn schreef zelf deze documentaire. Ze wil Loedertje gaan zoeken, maar daarvoor heeft ze toestemming nodig. Na een aantal gesprekken met een politieagente en een ambtenaar mag ze het rampgebied in. Daar loopt ze, ingepakt in witte beschermende kleding, door de steenhopen en wrakstukken. Ze staat op de kale resten van haar huis en wijst aan waar alles was. Willemijn krijgt hulp van de dierenambulance, die vallen zet voor Loedertje. Als ze thuis is, wordt ze opgebeld met de boodschap dat er een kater is gevonden.